Hoe zou leren er voor jou uitzien als dit niet is gebonden aan regels? Wat zou je dan willen leren? En hoe zou je dit vormgeven? Gelijk aan de reden voor het oprichten van De Universiteit, staat vanavond een thema op het programma dat leidt tot een begin voor het kunnen en willen bedenken van een eigen curriculum.

De term ‘master’ heeft een sterke associatie met een studie aan een universiteit, maar vanavond krijgt het echter een veel bredere betekenis”, legt Marien uit. De groep is stil en je hoort bijna de hersenen van de aanwezigen zoemen. Het idee om een eigen leerstoel te ontwerpen is nieuw en het is lastig voor de groep om hier een duidelijk beeld van te vormen.

“Om een open en vrije ‘master’ te kunnen visualiseren beginnen we aan een oefening waar eerder gebruik van is gemaakt op De Universiteit”, vertelt Sydney. ‘Het Wereldcafé’. Aan drie kleine tafels wordt in groepjes gepraat over de vraag wat leren zou zijn zonder regels. Op de tafels ligt een vel papier waarop aantekeningen worden gemaakt en groepsideëen kunnen worden opgeschreven. In mijn eigen groep wordt eerst gediscussieerd wat ‘zonder regels’ nu eigenlijk betekent. Het witte vel papier staat al snel vol met kreten: “Geen restricties!”, “Alles is mogelijk!” en “Tijd hebben voor alles!”. Een andere tafel komt met een idee voor een ‘commitmentmodel’, waarbij reflectie en het aangaan van het uitwerken van ideeën een rol spelen. De derde groep werpt de term top-down leren naar voren. Ook bottom-up, praktijkgericht leren, vanuit de intentie leren en de vraag achter de vraag worden opgeworpen. Het flipover-bord van Marien en Sydney staat vol. Het idee van wat een eigen master is, is nu meer herkenbaar.

Het is tijd voor de volgende oefening. De groep is uit zijn comfort-zone gehaald het is tijd om een stap te zetten in de richting van een persoonlijk ontwerp. Sydney legt uit dat het uitgedeelde schema de structuur van een persoonlijke master kan betekenen. “Aan jullie de taak deze in te vullen. Ga maar bedenken wat jij graag zou willen leren of bewerkstelligen en wat je daarvoor nodig hebt.” Een halfuur is het, afgezien van geluid van schrijvende pennen, volledig stil.

Marien onderbreekt de stilte en we gaan in een kring zitten. “Ik vond het heel bijzonder dat iedereen met zoveel aandacht en concentratie aan het schrijven was”, deelt Sydney. De groep is enthousiast over het gebruik van het papier en aan de opmerkingen en de goede sfeer voelt bijna iedereen zich geïnspireerd. Zo vertelt Shari over het idee om een eigen toko op te zetten: “Ik begon met het opschrijven van mijn einddoel en merkte tijdens het schrijven dat ik de kolommen ging indelen, het werd zo steeds concreter”.

Het model wordt in de groep besproken. Er wordt opgemerkt dat de mogelijkheid om de tijd in te delen ontbreekt. Marien geeft toe dat dit aspect inderdaad is weggelaten, om zo min mogelijk constrictie op te leggen tijdens de oefening. Daniël is onzeker over zijn concept en deelt het met de groep. Als blijkt dat zijn ‘master’ als best concreet wordt beoordeeld moet hij lachen. “Dat had ik echt niet verwacht”. In de check-out is iedereen vol lof over de avond en wordt er her en der stiekem al gedacht aan de uitvoering van zijn of haar idee. “Deze avond krijgt nog een staartje”, oppert Sydney vrolijk. “Voordat we gaan wil ik iets mededelen”, zegt Daniel opeens. “Ik heb echt iets om aan te werken vanavond jongens, bedankt!”.

Een testimonial zou een testimonial niet zijn als ik niet zou vertellen wat ik zelf van de betreffende avond vond. ‘Inspirerend’ is een goede samenvatting. Ik heb mogen nadenken over wat ik graag zou willen leren in het leven, zonder dat ik daarbij rekening moet houden met, grof gezegd, mijn omgeving….of tijd. Nadenken en vormgeven van mijn eigen leertraject doe ik dagelijks, danwel wekelijks. Waar wil ik me mee bezig houden? Met wie? En ben ik gelukkig met wat ik nu aan het doen ben? Dit kan ik natuurlijk altijd en overal doen, maar ik vraag me af of mijn opgeschreven idee elders ook naar buiten zou zijn gekomen. Ik denk het niet. Mijn bedachte ‘master’ is compleet iets anders dan waar ik op dit moment mee bezig ben. Iets waar mijn passie muziek opeens een plek krijgt. Iets wat mij leuk lijkt om te doen en te leren wat daarvoor nodig is, zonder dat ik het gevoel krijg daarvoor verantwoording aan mijn omgeving af te moeten leggen. De setting, de ruimte en de groep dragen daar voor een groot gedeelte aan bij. Dit noem ik de magie van de Universiteit en ik hoop dat ik dit vaker ga meemaken.

Soirée Libre- Make your own Master Programme 21 Januari, 2013
Hosts: Marien en Sydney
Tekst: Daryo Verouden